Faلجبازی در کودکان
لجبازی در کودکان امری طبیعی میباشد. هر کودکی تا اندازه ای لجباز است، چرا که این طبیعت اوست که والدین و اطرافیانش را آزمایش کند و بفهمند که تا کجا میتواند پیشروی کند و حرفش را به کرسی بنشاند.
با این وجود، کودکان حد و مرز خود را نمی شناسند و این وظیفه برعهده والدین است تا محدودیتها را برای آنان مشخص نمایند. اینجاست که نقش مدیریتی پدر و مادر آغاز می شود که توصیه می شود هرچه زودتر باشد.
لجبازی نوعی رفتار مقابله ای در کودکان می باشد که والدین در مواجهه با آن، واکنش های گوناگونی را از خود نشان می دهند.
والدین می بایست از بروز رفتارهایی که منجر به لجبازی در کودکان میشود، حتی الامکان پرهیز نمایند.
دلایل لجبازی در کودکان : نخست باید به این مسئله توجه کنید که ریشه آن حرکت ناخوشایندی که کودکان انجام می دهند چیست؟ آیا این عمل به آنها آرامش می دهد؟ آیا آنان نیاز به جلب توجه دارند؟ آیا سطح توانایی آنها در همین حد میباشد؟ آیا نیاز حسی است؟
چنانچه علت، هر یک از این موارد باشد نمیتوان با ذکر یک دستور به کلی قضیه را حل کرد. به جای آن توصیه می شود که به قول معروف گولش بزنیم، این اصطلاح در واقع یک تکنیک رفتار درمانی می باشد که یک رفتار درست و مطلوب را جایگزین کار نامطلوب می کنیم.
به منظور انجام این تکنیک بهتر است که این عبارت را به کار ببریم: که اگر تونستی، این کار را بکنی. در این صورت چنانچه نیاز کودک به جلب توجه دلیل رفتار ناخوشایندش باشد سریعاً عمل دلخواه شما را جایگزین خواهد کرد.
به عنوان مثال به کودکی که مدام به همه چیز لگد میزند بگوییم: اگر راست می گی و خیلی قوی هستی بیا کمک کن این صندلی ها رو تنهایی جمع کن یا بیا ببینیم زورت میرسد تا به این توپ لگد بزنی؟
در این صورت بر اثر اشتغال به فعالیتی از نوع موازی، رقابتی، مشارکتی و یا هر نوع دیگر، وی را از حال و هوای کار نادرستش بیرون آوردیم بدون اینکه متوجه شود ما روی این حرکت او حساس شده ایم.
محبت به کودکان
والدین میتوانند آنقدر به یکدیگر و فرزندشان محبت کنند که یک خم ابرو و گوشه چشم آنها از صد تنبیه و کتک برای کودک عذاب آورتر باشد و بالعکس، می توانید به حدی در روابط خانوادگی و عاطفی تان دیسیپلین اعمال کنید که فرزند خود را تشنه محبت خود کنید.
لازم به ذکر است که شاه کلید دیسیپلین خانوادگی برقراری روابط انسانی و عاطفی، نظم و نیز ارتباط درست می باشد.
یک انسان سالم همه ویژگی های منفی و مثبت را با هم تجربه می کند، اعتماد به نفس بالا یا از دست رفتن آن، عزت نفس، خودباوری و حس نفرت از برخی مسائل همگی خصوصیات روحی است. این وظیفه برعهده والدین است تا به کودکشان یاد بدهند که چگونه و کجا می تواند از آنها استفاده کند.
مرکز جامع سلامت نیایش