درمان زخم معده

درمان زخم معده

در این مقاله در رابطه با چگونگی تشخیص و درمان زخم معده توضیحاتی ارائه می گردد. زخم معده از جمله بیماری های دردناک دستگاه گوارشی می باشد که معده و روده کوچک را تحت تأثیر قرار می دهد.

این عارضه در صورتی ایجاد می شود که لایه ضخیم مخاطی محافظت کننده‌ از معده در مقابل مایعات ترشح شده به وسیله غده های دیواره‌ دستگاه گوارش، نازک شود.

تشخیص زخم معده

زخم معده یا اثنی عشر با استفاده از آندوسکوپی فوقانی تشخیص داده می شود که یک شیوه بی خطر و بسیار دقیق می باشد. باید گفت آندوسکوپی فوقانی به سادگی و با بیهوشی کامل انجام می شود.

روش های درمان زخم معده

اکثر زخم های معده طی ۱ یا ۲ ماه با درمان بهبود پیدا می کنند. باید گفت درمان زخم معده با توجه به دلیل بروز آن تجویز میگردد. پزشک برای اکثر بیماران دارویی از دسته مهار کننده های پمپ پروتونی تجویز می نماید که میزان تولید اسید معده را کمتر می کند و نهایتاً موجب بهبودی طبیعی زخم معده می گردد.

اگر عامل ایجاد زخم معده، عفونت اچ پیلوری باشد، آنتی بیوتیک ها نیز باعث نابودی باکتری ها می شوند و از بازگشت زخم پیشگیری می نمایند. چنانچه زخم معده ناشی از مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی باشد، پزشک معمولاً مهار کننده های پمپ پروتون را تجویز می نماید و همچنین میزان استفاده از داروهای ضد التهاب را مورد بررسی قرار میدهد؛ او امکان دارد دارویی نظیر استامینوفن را جایگزین این داروها نماید.

لازم به ذکر است که احتمال بازگشت زخم معده پس از درمان نیز وجود دارد؛ البته در صورتی که علت زمینه ای درمان شود، احتمال بازگشت این عارضه به حداقل می رسد.

عوارض احتمالی

شایان ذکر است عوارض و عواقب زخم معده نسبتاً شیوع کمی دارند ولیکن امکان دارد در برخی موارد بسیار خطرناک باشند. از جمله این عوارض می توان به موارد ذیل اشاره نمود:

• انسداد حرکت مواد غذایی در مجاری گوارشی (انسداد معده) ناشی از زخم معده
• خونریزی در محل زخم
• باز شدن پوشش معده در محل زخم (پرفوراسیون)

 

مرکز جامع سلامت نیایش