Faبیماری آنفولانزا
بیماری آنفولانزا : در فصول سرما با کاهش دمای هوا احتمال ابتلا به بیماری های عود کننده و شایع این فصل ها (اواخر پاییز و فصل زمستان) مانند سرماخوردگی، گلودرد، آسم و آنفلوآنزا افزایش می یابد.
آنفولانزا با سرماخوردگی تفاوت دارد، معمولاً علائم آنفولانزا شدید‌تر می باشد و اغلب بیمار نسبت به سرماخوردگی مدت طولانی تری از مدرسه و کارش باز می ماند.
آنفولانزا چیست؟
آنفولانزا ویروسی است که به سرعت همه گیری می شود و از طریق قطرات وارد بدن فرد دیگری می شود. معمولا در فصل زمستان شاهد این بیماری هستیم البته محدودیت زمانی ندارد و هر موقع از سال امکان بروز این بیماری وجود دارد زیرا سویه های مختلفی دارد و برای شناسایی هر یک نیاز به تهیه واکسن است. واکسن آنفولانزا یکی از ساده ترین و موثرترین راه های جلوگیری از ابتلا به بیماری آنفولانزا است.
دلایل بروز آنفولانزا و سرما خوردگی چیست؟
بیش از ۲۰۰ نوع ویروس گوناگون میتوانند موجب بروز سرما خوردگی شوند. در رابطه با آنفلوانزا معمولاً دو نوع ویروس آنفولانزا،A و B سبب ایجاد این عارضه در انسان می شوند. اغلب نوع A عامل همه گیری سالانه ای است که روی می دهد. این ویروس ها همواره در حال تغییر می باشند و زیرنوع ها یا سوش هایی را ایجاد می کنند که با ویروس اولی متفاوتند ولی بعضی از ویژگی های آن را حفظ نموده اند. سوش های ویروس آنفولانزا که موجب ایجاد بیماری آنفولانزا می شوند امکان دارد از سالی به سال دیگر متفاوت باشد. باید گفت برای پیشگیری از آنفولانزا واکسن هایی تهیه شده است. ولی در خصوص سرماخوردگی تولید واکسن به علت تعداد بسیار زیاد ویروس ها امکان پذیر نیست.
تفاوت آنفولانزا و سرماخوردگی
آنفولانزا و سرماخوردگی دارای علائمی مشابهی هستند. سرماخوردگی اغلب خفیف تر بوده در صورتی که آنفولانزا با علائم شدیدتری همراه است. معمولاً سرماخوردگی علاوه بر حس خستگی با سرفه، عطسه و آبریزش بینی همراه می باشد. ضمن اینکه ممکن است با تب همراه نبوده یا با تب پایین دیده شود. هچنین امکان دارد با سوزش گلو، کوفتگی عضلانی و سر درد همراه باشد. بیماری آنفولانزا اغلب به طور ناگهانی شروع می شود و بسیار عذاب آور است. بیمار تب دارد و احساس خستگی و ضعف می کند. سایر علائـــم مثل آبریزش بینی، سرفه های خشک، درد عضلانی، لرز، گلو درد، درد چشم و سر درد شدید ممکن است بروز کند. آنفولانزا طی مدت زمان طولانی تری به طور کامل رفع می شود ولی در سرماخوردگی روند درمان کوتاه تر می باشد. این عارضه معمولاً در زمان های خاصی از سال، مثل پایان پاییز و طی زمستان، روی می دهد.
بیشتر بخوانید: سینه پهلو چیست و چگونه درمان می شود؟
تشخیص
اغلب تشخیص آنفولانزا از روی علائم آن صورت می گیرد، به خصوص اگر موردهای مشابه بسیاری از این عارضه در جامعه مشاهده شود و مرکز بهداشت ناحیه شیوع بیماری آنفولانزا را تأیید نموده باشد. اغلب به تست های مرسوم از اشخاصی که علائم شاخص آنفولانزا را دارند، نیازی نخواهد بود. به ندرت، با تست نمونه ی خون یا مایع گلو یا بینی، ویروس این عارضه را شناسایی میکنند.
درمان
مهمترین اقدامی که برای رفع علائم آنفولانزا باید انجام داد استراحت و مراقبت در منزل است. مصرف آنتی بیوتیک در اکثر موارد اصلاً لازم نیست، اما با این وجود، در برخی موارد و بنا به دستور و تشخیص پزشک، برای کاهش دوره نقاهت و شدت علائم داروهای ضد ویروس نیز تجویز می شود. این داروها به خصوص برای سالمندان و افرادی که احتمال شدت یافتن پیامدهای بیماری در آنان بسیار بالاست، مؤثر است.
به طور کلی راه های درمان بیماری آنفولانزا عبارتند از:
خوردن مایعات گرم
نوشیدن مایعات گرم از اصلی ترین روش های درمان بیماری آنفولانزاست. و بسیار توصیه می شود که در دوران نقاهت این بیماری حتما از چای کمرنگ، دمنوش های مقوی و سوپ و سایر مواد غذایی آبکی استفاده کنید. از طرفی دیگر مایعات باعث باز شدن راه های تنفسی و از بین بردن آنفولانزای گوارشی می شود و بینی و گلو را مرطوب نگه می دارد و ویروس ها از طریق مخاط از بدن خارج می شود. برای اینکه پی ببرید در طول روز کم آب نوشیده اید باید به رنگ ادرار خود توجه کنید. کمرنگ بودن ادرار نشان دهنده میزان مایعات متعادل در بدن است اما رنگ زرد و تیره ادرار نشانه کم آبی بدن است.
غرغره آب نمک
در هنگام بیماری آنفولانزا بسیار تاکید می شود که آب نمک غرغره کنید. زیرا باعث تسکین التهاب گلو می شود و به خارج و حذف کردن مخاط نیز کمک می کند. برای استفاده از این محلول لازم است آب را بجوشانید و اجازه دهید برای مدتی سرد شود. سپس نصف قاشق چایخوری نمک را در آن حل کنید. این محلول را به مدت ۳۰ ثانیه داخل دهان خود غرغره کنید. توجه داشته باشید که اصلا این محلول را قورت ندهید.
بخور گرفتن
بخور گرفتن می تواند باعث عملکرد بهتر سینوس ها شود و راه بینی را باز کند. علاوه بر آن بخور دادن هوای مرطوب و گرم باعث تسکین التهاب و تورم در بینی و ریه می شود. توصیه می شود گیاهانی که خواص ضدمیکروبی دارند نیز در آب قرار دهید. البته توجه داشته باشید هنگام بخور آب در حد جوش نباشد زیرا باعث سوختن پوست صورت می شود و کاری بسیار خطرناک است.
مصرف چغندر
آب چغندر دارای مقدار زیادی نیترات است که باعث می شود مقاومت بدن را در برابر عفونت بالا ببرد. البته برای بیمارانی که مبتلا به عارضه های گوارشی همچون سنگ کلیه هستند پیشنهاد نمی شود.
آیا میتوان از ایجاد آنفولانزا پیشگیری نمود؟
این عارضه در اکثر افراد بدون هیچ مشکل جدی درمان می شود. این بیماری فقط برای برخی افراد با عوارض بیشتری همراه است. وزارت بهداشت به هیچ عنوان واکسیناسیون همگانی را برای آنفولانزا توصیه نمیکند. مهم ترین روش پیشگیری از آنفولانزا رعایت نکات بهداشت فردی می باشد. شستشوی مرتب دست ها با صابون و آب به منظور پیشگیری از این عارضه الزامی است.ضمن اینکه رعایت آداب تنفسی یعنی استفاده از دستمال در حین سرفه و عطسه و گذاشتن دستمال در کیسه پلاستیکی آنگاه قرار دادن آن در سطل زباله در پیشگیری از آنفولانزا اهمیت بسیار زیادی دارد.
رعایت فاصله حداقل یک متری با فرد مبتلا اکیداً توصیه می شود. و بیمار می بایست به اندازه کافی استراحت کند. لذا باید از حضور در محل کار یا مدرسه تا وقتیکه پزشک اجازه نداده است، پرهیز شود. همچنین لازم است افراد مبتلا به آنفولانزا یا مشکوک به آنفولانزا از بوسیدن و دست دادن با هم اجتناب نمایند. بیمار می بایست از هر گونه خود درمانی پرهیز نموده و نزد پزشک مراجعه کند.
چه گروه هایی بیشتر در معرض خطر بیماری آنفولانزا قرار دارند؟
کودکان زیر ۵ سال، اشخاص بالاتر از ۶۵ سال، زنان باردار، افراد مبتلا به بیماری های ریوی و قلبی مزمن، مبتلایان به دیابت و نارسایی کلیه، افراد مبتلا به سرطان که تحت درمان هستند و اشخاصی که به هر علتی دچار نقص سیستم ایمنی هستند از جمله افراد در معرض خطر می باشند که آنفلوآنزا در این افراد با عوارض شدیدتری همراه است و در صورتی که بیماری به طور صحیح و به موقع درمان نشود، امکان دارد حتی منجر به فوت افراد شود.
در چه افرادی بر اساس نظر پزشک تزریق واکسن توصیه می گردد؟
تزریق واکسن به افراد در معرض خطر بیماری شدید آنفلوانزا مثل افراد مقیم در آسایشگاه ها و اماکن نگهداری بیماران مزمن، افراد بالای ۶۵ سال، بالغین و کودکان مبتلا به بیماری هایی از جمله بیماری های مزمن متابولیکی، نارسائی کلیوی هموگلوبینو پاتی‌ها، ضعف سیستم ایمنی، کودکان و بالغین مبتلا به بیماری مزمن قلبی عروقی و ریوی از جمله آسم، نوزادان ۶ تا ۲۳ ماه، خانم هایی که در فصل های گوناگون مستعد عفونت با ویروس آنفلوانزا در سه ماهه دوم و سوم حاملگی خواهند بود، کسانی که در طولانی مدت تحت آسپرین درمانی بوده اند و نیز اشخاصی که در معرض تماس بیماری آنفولانزا قرار دارند از جمله افراد شاغل در اورژانس ها، افراد شاغل در مراکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی- درمانی، پرسنل ارائه دهنده خدمات شهری (متوفیات – دفع زباله های عفونی)، افراد شاغل در مراکز گردشگری و کارکنان مرغداری ها (اشخاصی که در قسمت های ذبح و تکه نمودن و پرکندن و دفع اجساد مرغها فعالیت می کنند.) محدود میگردد.