Faدوربینی چشم
دوربینی چشم یا هایپروپیا یک عیب انکساری بینایی می باشد و زمانی روی می دهد که شخص در دیدن اشیای نزدیک دچار مشکل شود. باید گفت شیوع دوربینی از نزدیک بینی کم تر است. دوربینی معمولاً ارثی است.
دوربینی زمانی بروز می کند که یا قرنیه نسبت به طول چشم انحنای کمتری داشته یا چشم نسبت به انحنای قرنیه طول کمتری دارد، لذا نور وارد شده به چشم در پشت شبکیه متمرکز می شود. در این وضعیت تصاویر دور تار به نظر می رسند و اشیای نزدیک حتی بیشتر تار می شوند.
تقسیم بندی دوربینی (هایپروپی) بر اساس نمره چشم به صورت ذیل می باشد:
- هایپروپی کم: نمره چشم فرد کم تر از ۲٫۰۰+ باشد.
- هایپروپی متوسط: نمره چشم فرد بیش تر از ۲٫۲۵+ و کم تر از ۵٫۰۰+ باشد.
- هایپروپی زیاد: نمره چشم فرد بیش تر از ۵٫۰۰+ باشد.
علائم
از جمله علائم و نشانه های دوربینی چشم می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
- مشکلات در دید دوچشمی
- پلک زدن های مکرر
- ناتوانی در تمرکز روی اشیاء
- خستگی چشم
- تاری دید دائمی و یا تاری دید موقت
- کج و معوج شدن صورت فرد زمان مطالعه
- کاهش هماهنگی دست-چشم
درمان دوربینی چشم : از آنجایی که در دوربینی، پرتوهای نور موازی در پشت شبکیه چشم کانونی می گردند، در نتیجه به وسیله عمل تطابق می توان مقداری از دوربینی چشم را جبران کرد، این مقدار دوربینی در اصطلاح دوربینی ارادی نامیده می شود. به مقداری از دوربینی که از طریق تطابق رفع نمی شود، دوربینی مطلق گفته می شود.
دلایل دوربینی چشم
در ایجاد این نوع عارضه چشمی می توان چند دلیل بسیار مهم و عمده را نام برد که مهمترین و شاید تنها عاملین ایجاد این بیماری در چشم ها هستند. چشم انسان علاوه بر حساس و ظریف بودن به شدت مقاوم نیز هست و در طول شبانه روز به صورت دائم در حال دریافت و ارسال نور به مغز است. این کارکرد شبانه روزی و دائمی میتواند نهایتاً بر اثر عوامل مختلفی بر سلامت چشم ها تاثیر داشته باشد.
مهم ترین دلیل ایجاد دوربینی در چشم ها «عامل وراثت» است به این معنا که این بیماری می تواند از پدر یا مادر به شما به ارث رسیده باشد. عامل وراثت و تاثیر این عامل در سنین بالا می تواند دوربینی چشم ها را ایجاد کند.
در کنار این عامل مهم می توان به موارد دیگری از جمله «تومورهای چشمی »اشاره کرد. برخی تومورها پس از ایجاد می توانند سبب اختلال در شبکیه و نهایتاٌ ایجاد دوربینی کنند. در کنار تومورها، بعضی از بیماری ها مانند «بیماری شبکیه چشم» هم می تواند شبکیه را دچار حالت دوربینی کرده و توانایی دید سالم را در بیمار مختل نماید.
مجموعاً تمامی این عوامل، هر کدام به اندازه و سهم خود می توانند در بروز چنین عارضه ای در چشم ها موثر باشند.
لنز
لنز یک وسیله اپتیکی است که برای برطرف نمودن ضعف چشم به کار می رود. لنز معادل عینک است و نسبت به عینک دارای مزایایی است، بدین جهت که گاهی اوقات تصحیح آستیگماتیسم نامنظم با عینک امکانپذیر نمی باشد، یا این که چون لنز با چشم حرکت می کند مانع ایجاد آستیگماتیسم مایل می شود و همچنین از نظر زیبایی مورد پسند است.
عینک
در عینکی که برای اصلاح دید افراد دوربین به کار می رود از عدسی همگرا استفاده می شود، چراکه توان چشم افراد دوربین از چشم افراد سالم کم تر است. بنابراین فاصله کانونی عدسی چشم دوربین از چشم سالم بیشتر است و تصویر اشیاء پشت شبکیه می افتد. نمره عینک افراد دوربین که همان توان عدسی همگرا می باشد، مثبت بوده و از پشت عینک چشم افراد درشت دیده می شود.
عمل جراحی
در این شیوه اپیتلیوم قرنیه چشم برداشته می شود و پس از جراحی لیزر، مجدداً سرجای خودش قرار داده می شود.