فیبروم رحمی یا میوم چیست؟

 فیبروم رحمی یا میوم چیست؟

فیبروم رحمی یا میوم چیست؟ فیبروم های رحمی(میوم یا لیومیوم) تومورهای خوش خیمی هستند که در رحم قرار دارند. این نوع تومورها ارتباطی با سرطان ندارند.چیزی حدود ۲۰ تا ۵۰ درصد زنان، فیبروم رحمی دارند.

فیبروم رحمی علت مشخصی ندارد.فیبروم ها از تکثیر زیاد سلول های عضلانی رحم، به دلیل تاثیر هورمون استروژن ایجاد می‌شود.

 

 فیبروم رحمی یا میوم چیست؟

علائم فیبروم رحمی:

فیبروم رحمی گاهاّ بدون هیچ گونه علامت خاصی ایجاد می‌شود و به همین دلیل، فرد مبتلا از وجود تومور در رحم خود بی‌اطلاع است، اما این بیماری در عده‌ای نیز علائم شدیدی مثل قاعدگی طولانی همراه با درد شدید، خونریزی غیرطبیعی، برآمدگی شکم و درد در زمان رابطه جنسی را از خود نشان می‌‌‌‌دهد.

تشخیص فیبروم رحمی:

تشخیص این بیماری با انجام سونوگرافی و ام‌آر‌آی امکان پذیر است.

درمان فیبروم رحمی:

رشد فیبروم رحمی غالباّ پس از مدتی خود به خود متوقف می‌‌شود، اما باید احتیاط کرد و در زمان ابتلا به فیبروم رحمی تحت نظر پزشک زنان قرار گرفت.

درمان فیبروم رحمی به گونه های مختلفی انجام می‌گیرد:

• جراحی و برداشتن فیبروم رحمی
• آمبولیزاسیون عروق موجود در رحم، که البته این نوع درمان ممکن است با عوارضی همراه باشد
• استفاده از داروهای یائسه کننده کاذب برای کاهش سایز فیبروم

فیبروم رحمی در زمان بارداری:

فیبروم های رحمی در زمان بارداری سایزهای متفاوتی دارند.فیبروم رحمی در سه ماهه اول بارداری، ممکن است باعث سقط جنین شود.خطرات فیبروم با توجه به تعداد و جایگاه قرارگیری آنها در رحم، در زمان بارداری عوارض متفاوتی دارد.

علائم فیبروم رحمی در زنان باردار:

فیبروم رحمی در زنان باردار همچون زنان دیگر، ممکن است با علامت و یا بدون علامت باشد.

علائم فیبروم رحمی در زنان باردار عبارتند از درد در ناحیه شکمی، خونریزی شدید و یبوست.

زنان باردار در صورت داشتن علائم خونریزی یا درد شکمی باید به پزشک مراجعه کنند.

درمان فیبروم رحمی در زمان بارداری:

بهتر است قبل از بارداری چنانچه فیبروم رحمی روی قدرت باروری تاثیر منفی داشت، با جراحی خارج شود.اما در دوران بارداری، نمی‌توان فیبروم را خارج کرد و در صورت درد، با مشورت پزشک می‌توان با استفاده از دارو علائم آن را کاهش داد.

عوارض فیبروم رحمی در زمان بارداری:

اگر فیبروم رحمی در زمان بارداری کوچک و بدون رشد باشد، خطری ندارد ولی اگر بزرگ باشد، ممکن است باعث سقط جنین و یا محدودیت رشد در جنین شود.فیبروم رحمی در طول بارداری ممکن است کوچک‌تر یا بزرگ‌تر شود.

اگر فیبروم رحمی بزرگ باشد و یا در دهانه رحم قرار گرفته باشد، ممکن است برای زایمان نیاز به سزارین باشد.

آیا در هنگام انجام سزارین می توان فیبروم رحمی را هم برداشت؟

بهتر این است که این کار انجام نشود. چون بافت رحم هنگام زایمان بسیار شکننده و پر خون است و با برداشتن فیبروم احتمال خونریزی شدید وجود دارد و در صورت عدم کنترل خونریزی ممکن است منجر به برداشت رحم برای حفظ جان بیمار شود. البته این احتمال نیز وجود دارد که بعد از زایمان فیبروم خود به خود کوچک شود.

فیبروم رحم و نوع زایمان

وجود فیبروم رحمی احتمال سزارین را افزایش می دهد. گرچه بعضی از خانم ها با توجه به اندازه و محل قرارگیری فیبروم در رحم ممکن است بتواند زایمان طبیعی نیز داشته باشند.

کسانی که فیبروم آنها بزرگ است و در محلی قرار گرفته که دهانه رحم را مسدود کرده نمی‌توانند زایمان طبیعی داشته باشند و حتما باید سزارین شوند.

برای تعیین نوع زایمان در بیمارانی که فیبروم رحمی دارند بهتر از هر کسی متخصص زنان می تواند شما را راهنمایی کند که آیا سزارین کنید یا زایمان طبیعی.

 آیا فیبروم رحمی خطرناک هستند؟

فیبروم های رحمی از جمله توده های خوش خیم رحم می باشند که خطر آنچنانی برای انسان ندارند. البته اگر خارج از رحم رشد کنند، می تواند بر اندام هایی مانند کلیه ، مثانه و حتی معده تاثیر بگذارند.

چه کسانی به فیبروم مبتلا می شوند؟

هر خانمی ممکن است در طول عمر خود به بیماری فیبروم رحمی مبتلا شود. هنوز علت بوجود آمدن فیبروم رحمی مشخص نیست. اما می توان گفت که رشد فیبروم ارتباط مستقیمی با ترشح هورمون های زنانه دارد.

 

عواملی وجود دارند که در فیبروم رحمی تاثیرگذارند. از جمله:

حاملگی

سابقه ارثی

مصرف زیاد قرص ضدبارداری

قاعدگی زودرس

چه زمانی نیاز به درمان فیبروم رحمی می باشد؟

قبل از بارداری اگر لازم باشد فیبروم جراحی شود، فقط در صورتی این امکان وجود دارد که در بارداری آینده اخلالی ایجاد نکند.

همچنین فیبروم هایی که وجودشان باهث زایمان زودرس شود یا مانع از تشکیل جنین شوند، باید برداشته شوند.

کلام اخر

فیبروم از جمله توده های خوش خیم است که معمولا برای بیمار مشکلی ایجاد نمی کند. اما اگر به فیبروم مبتلا هستید، حتما تحت نظر پزشک باشید.

از پزشکتان بخواهید هر شش ماه یک بار سونوگرافی برایتان بنویسد. تا بطور مداوم در جریان رشد فیبروم باشید.

سعی بر این است تا جایی که ممکن است با درمان های هورمونی در صورت امکان و بسته به نوع و محل قرار گیری فیبروم ها، درمان را آغاز کرد اما در صورت نیاز و بر اساس صلاح دید پزشک ممکن است از روش جراحی فیبروم ها استفاده شود.

 

مرکز جامع سلامت نیایش

ماموگرافی،تغذیه،گوارش،اورولوژی،قلب،چشم